sen bir masaldın
devleri, cadıları olmayan
bir masal perisiydin
hiç ölmeyen
hiç solmayan
bir çiçek
tepelerinde karlı dağların
ulaşılmayan
masal bu ya
bir deli sevdalı çoban
aşıkmış o masal perisine
seyredermiş uzaktan
korkarak ulaşmaktan, öylesine
masal perisi
bir gün güvercin olurmuş
başka birgün gökyüzü
yağmur yüklü bir bulut toprağı doyuran
peşinde bir kaval sesiyle
o deli sevdalı çoban
kuzulara söylermiş onu
ağaçlara
çimenlere
türkülere
kuzular dile gelmiş, ağaçlar, çimenler ve türküler
“masal perisini alıp götürdüler, görmedin” demişler
o günden sonra çobanı, hiçbir yerde görmemişler
Kayıt Tarihi : 14.5.2002 22:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oğuzkan Bölükbaşı](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/05/14/masal-perisi-1.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)