Masal Oldu, Şiir Oldu Şiiri - Mehmet Kalay

Deli divane oldum.
Sevdim,
Sevildim,
Ellerinde,
Teninde,
Ela gözlerinde.

Dört nal koşuydu,
Yaşam kavgasında.
Soluksuz,
Duraksız.

Tuzaklar yakaladı,
Elim kolum parçalandı.
Çolak,
Topal koştum.
Sana,
Sözlerime,
Geleceğe.

Gün oldu,
Kaldırmadı yüreğin.
Topal,
Çolak Savası.

Vazgeçtin,
Koşar adım.
Bitti sevgin,
Bitti aşkın.

Yalnızlığın ortasında,
Savaş oldu.
Acı,
Dert,
Yokluk,
Onur,
Namus.

Diri, diri yanarken,
Kulaklar tıkandı.
Çığlıklara susuldu.
Kavruldu beden,
Kavruldu yürek.

Olmayan kefende,
Cebim.
Derdin oldu.
Kiri oldu,
Elinin.
Üç kuruş alacak.

Yetmedi,
Yetmedi sana sevgim.
Aşkımın adı,
Saplantı oldu.
Dudaklarında,
Mühürlü,
Taş kalbinde.
Ölmedi,
Öldüremedim.
Sevgini,
Sevgimi.

Aşkım,
Sevgim.
Kitaplara yazıldı,
Çocuklara masal.

Şiir oldu,
Kustum dizelere,
Akranlara,
Büyüklere.

Sevgimi,
Nefretimi.

Sebep olanlara,
Sebebine.

25.02.2004 – İstanbul