Masal Kahramanları Şiiri - Coşkun Yılmaz

Ellerini saçımda gezdirip evladım demeyeli,
Yavrum diye bağrına basmayalı kaç yıl oldu babam ?
Yüreğim huzuruna ,
Avuçlarım sımsıcak bakışlarına muhtaç şimdi .

Saatin eli kulağında , babam geldi gelecek
O , masal suratınla yine güler misin bize
Dün akşam ...
Dün akşam yine gelmedin , çalışıyordun heralde
Yorulma artık olur mu , ben bakarım bize
Yarın gelirken huzur da getirir misin , gün doğsun hanemize

Eksiğim be babam.
Ya yağmur yağar da ıslanırsan
Ya kar dökülür de omuzlarına üşürsen
Zaten karı da sevmezdin ki baba

O şevkat yüreğinde tüm kimsesizlerin acısını taşırdın
Bu kadar acıya nasıl dayandın ?
Bak ben dayanamıyorum baba ,
Kızıyorum kendime , emanetin geldikçe aklıma ...

Şimdi koltuğun yetim , tespihin öksüz baba
Hadi bizi geçtim de
Sen oralarda yalnız ne yaparsın
Yorgun gönlün dinlenir mi oralar da
Az da olsa huzur dolar mı avuçlarına ?

Şu koca dağ bile sen diye yalvarır baba.
Seni bu dünyada sensiz yaşamakta ne

Astığın gibi kaldı ceketin baş köşede baksana
Bizim gözlerimizse hep senin yollarında
O ceket en çok sana yakışırdı baba
Şimdi konduramam o tesbihi başka parmaklara .

Söylesene , acelen neydi ki hemen uçtun semaya
Koparma ellerini üstümden bari onlar kalsın baba
Dökülürse umutlarım toplayamam ,
Dağılırım dört bir yana
Anla halimden, sen yoksun
Rehberim kayıp babam !