Masal Anlatma Bana Şiiri - Kemal Doğanay

Yükseklerdeki karlar eridi eriyecek
Mevsim bahar olunca dala su yürüyecek
Gülmeyenler gülecek üzgünler sevinecek,
Kaybettim benliğimi ararım yana yana
Sana kaç kere dedim masal anlatma bana!

Dağlar yüce olsa da üstünden yol geçiyor
Avcı zalim olsa da kuşlar yüksek uçuyor
Kurtlar sürüyle gezer avcı ondan kaçıyor,
Kaybettim benliğimi ararım yana yana
Sana kaç kere dedim masal anlatma bana!

Gözlerin üzüm gibi altın sarısı saçlar
Aslanlara yem oldu arenadaki başlar
Krallara kalmadı sana sunuldu taçlar,
Kaybettim benliğimi ararım yana yana
Sana kaç kere dedim masal anlatma bana!

Yıldızları söndürdüm senden parlaklar diye
Güneşi istemem ben sana olsun hediye
Adımı hatırlaman bilemedim ki niye,
Kaybettim benliğimi ararım yana yana
Sana kaç kere dedim masal anlatma bana!

Geleceğim diyorsun bekliyorum her gece
Adını söylüyorum dilimde hece hece
Son şarkısın içimde söylüyorum gizlice,
Kaybettim benliğimi ararım yana yana
Sana kaç kere dedim masal anlatma bana!

Yansın bütün sevdalar durgun aksın ırmaklar
Yarasalar gecede gizli sırları saklar
Kalksınlar istiyorum seçilen tüm yasaklar,
Kaybettim benliğimi ararım yana yana
Sana kaç kere dedim masal anlatma bana!

Bırak bütün uzaklar yakın olsun son defa
Hepsi senin yüzünden çektiğim bunca cefa
Yoruldum aramaktan sürmek isterim sefa,
Kaybettim benliğimi ararım yana yana
Sana kaç kere dedim masal anlatma bana!

Doğanay’ım yolumdan uzak durun cüceler
Dokunmayın sesime ayrılmasın heceler
Sırlarımı saklasın varsın kara geceler,
Kaybettim benliğimi ararım yana yana
Sana kaç kere dedim masal anlatma bana!