Masal.. Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Bir masal anlatır dururdu ninem;
Develer tellal, pireler berber iken
Bir varmış, bir de yokmuş, diyerek.
Senin gibi ayon ondördü bir kız varmış,
Tanrı övmüş, yaratmış,
Doğan aya sen doğma, dermiş, ben doğacağım…
Kesme sözümü bugünümdeki kız,
Anlatacağım.

Bir de delikanlı varmış, benim gibi,
Aşılmaz dağların ötelerinde
Ve henüz ömrünün baharında,
Çiçekler, çimenler şarkılar söylerlermiş
Ayaklarında.

Derken bir pir o kızı göstermiş bu oğlana düşünde,
Nedenini sorma; pirler bilirler işlerini,
Oğlanı da göstermiş kıza,
Her ikisini ayrı ayrı çağırmış badeler içmeye,
Bildirmiş; siz birbirinizin nasibisiniz
Diye.

Oğlan bir esas oğlan, kalkmış kabullenmiş nasibini,
Kız bir esas kız ama kabullenmemiş,
Oğlan ömrünü tüketmiş bu kızın uğrunda,
Kız görmemiş.

Senin o kızdan farkın mı var, söyler misin?
Can veriyorum, görmüyorsun,
İnliyorum, duymuyorsun,
Özlüyorum, gelmiyorsun.
Ninem masalında böyle şeyler söylemedi,
Masaldaki kız kör, sağır ve duygusuzmuş
Demedi.

(KAVAKYELLERİ isimli Serbest Şiirler 'inden > 51-52/100)