Yaşamı masal bilmiş,
Kendimizi de masalda bulmuşuz.
Aramıza Kaf Dağı'nı koymuşlar,
Güneşi birlikte avuçlamışız dağların ardından.
Yıldıramamışlar bizi,
'Masaldı' deyip, kandırmayı denemişler.
Utanmadan, yıllarca masal anlatıp durmuşlar.
Uyanan olunca da, Kaf Dağı'nı engel koymuşlar.
Aşılacak bir gün o dağlar,
Aşılacak koyduğunuz o engeller.
Uyanacak yıllardır yalanlarla uyuttuğunuz bu halk,
'Yeter' diyecekler, 'yeter'.
Bir gün konuşacak susturduğunuz bu halk.
İşte o gün gelince;
Sizler masallarda kalacaksınız.
Bu halk uyanınca:
Kaf Dağı'nın arkasında sizler kalacaksınız
Ve kaçacak yer bulamayacaksınız.
Anlatacak bir masalınız da olmayacak,
Çünkü bütün masalları anlattınız.
Kayıt Tarihi : 3.4.2005 20:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!