Masal Şiiri - Can Özcan Özkan

Masal

bukle saçlarına
yağan karda kayarak iniyorum
yorulmuş yüreğinin ortasına
bağdaş kurup yürek atışını dinliyorum
tek
tek
bana anlattıkların
yıldız oluyor saçlarıma
suskunluğumu
akan yaşlarımla ıslatarak yutarken
her iç çekişimde
ellerimde açman ümidiyle
solmuş yaprak bedenine
kirpiklerimde asılı kalan yağmur damlasını
can olsun diye verdim
dudaklarına
serin titrek nefeslerimizi yutuyoruz
sonra
dudaklar nemli
gözler ıslak kapanmış
bir güzel masal niyetine….