Masada bir demet çiçek,
Tabiatın rengini yitirmiş gibiydi,
Sanki soldu,yere dökülecek,
Aşıklar kendinden geçmiş gibiydi.
Bir dağ yeşili kadar güzeldi oysa,
Bakmakla doyamıyordu insan,
Ne olur çiçekler de hiç solmasa,
Masalarda yaşardı mutluluğunu insan.
23.10.1976-İSTANBUL
16.06.2005-Antoloji.com
Kayıt Tarihi : 16.6.2005 08:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)