Baka,baka gecenin kara gözlerine
Umursamadan, utanç dolu kaygıları
Aldırış etmeden insanlık onuruna
İşlenir günah.
Çekinmeden bakışlarından pencerelerin
Yasaklardan haberdar değilmişçesine
Koşar adım gidilir kirli amaçlara
Bulaşılır suçlara
Ateşe mi desem yanması için
Savrulması için rüzgara mı desem
Düşsün diye bir girdabın içine
İtilirde itilir suç batağına biçare.
Suç makinesi olur
Her bahtı kara
Kolu damgalı tabip önünde
Elleri kelepçeli çıkar savcıya
Umutları kırık mahkemede
Anlamı damga olan kırmızı yazılar siciline
Hizmet etmiştir birilerin menfaatine
İbrahim’in kurban ettiği koç gibi
Kurban edilir fukara.
Boynu bükük götürülürken dört duvarlı zindana
Gururu gölge ederde uğradığı hüsrana
Tepkisini sarmalayıp son haykırışların
Maşa olduğunu kabullenemez
Sokulduğu ateşlerde yana, yana
Sarılır kendini ateşe sokan ele
Ben acırımda kendisi acımaz
Düştüğü hale.
Hala bağlılığını zikreder
Onu kullanacak bir kanlı ele
Kayıt Tarihi : 5.6.2008 01:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yıldırım Öğretmen
Ben neyim kimim neyim kime hizmet ediyorum sorurunu sorup da cevap olarak ewet maksat kendime hizmet ve bu uğurda her şeyi yaparım diyen bir anlayış oldukça bu maşaların sonu gelmez :( selamalar sevgiler
kurbanı olarak
kutlarım
namık cem
Ben de o yılları tam içinde yaşadım.
Ziyan olan nesilleri, boşa giden yılları oldujça iyi bilenlerdenm.
Beni şimdi en çok üzen, maşaların yaş ortalamasındaki düşüş
ve maşayı tutan ellerdeki bağnazlık...
Şiiri ve sizi, ortaya koyduğunuz acı gerçekler karşısındaki çaresizliğime rağmen, gönülden kutluyorm,
SAYGIMLA, SEVGİMŞE,
Ünal Beşkese
TÜM YORUMLAR (16)