Karanlığındayım gecenin, bir masanın başında.
Bir tarafta tıka basa dolu küllüğüm, yalnızlığım bir yanımda.
Önümde kağıt, elimde kuş tüyünden bir kalemle yazıyorum,
Yalnızlığımı, öldüğüm günü ve sana dair ne aklımda kaldıysa.
Baş ağrıları başlıyor ardından, ilaçlar dolaptaydı hatırlıyorum
Masada duran bir bardak su ile özgürlüğe koşar gibi koşuyorum
Ne ilaçlar ne sigara ne de başka birşey geçiriyor oysa baş ağrılarımı
Yalnızlığım, baş ağrılarım, bir bardak su ve ilaçlarla bekliyorum bir masa başında.
Kuş tüyünden kalem, kağıt, ağzına kadar dolu küllüğüm ve dolu bir viski şişesiyle
Çocukluğumla ve kendini yeni keşfetmiş bir şair edasıyla
Yalnızlığımda, kendi karanlığımda, senden kalan hatırlarla
Öleceğim günü düşlüyorum, bu masada yalnız başıma ölmeyi.
Can Kertlez
Kayıt Tarihi : 13.1.2020 05:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Can Kertlez](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/01/13/masa-45.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!