önce gözünden düşler eklenir
muşambanın kertik çizgilerine
sonra o iflah olmaz yaraların
ince bir bıçak ucuyla kazınır masaya
bu bir yılanın deri değiştirmesi
sanki üzerinden sıyrılmış kav
ve ağır ağır soyunulur zaman
zamanda edinilmiş tüm alışkanlıklar da
/hiçbir şeyle desteklenemez dengesi bozuk, masa bacağın/
imbata yüklenir sönmüş mum ışığı
muşambanın irkilişi sam yeline
hep nedamet bariyerlerine
tutunsa da içinin o uçurumları
yüreğinle sabır adası arasındaki
o hasarlı mendirek,
ki anlarsın omuzların yılgınlığını
boşluğa atılmış kulaçlardan
artık pul pul dökülmüş çocuk yanındır
sende kalan
hayat durur
bulanık sularda öylece dağınık,
bozgun fırtınalarla devrilmiş
kumdan kalelerin
giderken ne çok şey konur masanın üzerine,
oysa ne denli azdır
masada anlAm...
Kayıt Tarihi : 22.7.2015 10:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
masa pek tanıdığım bir şey değildi,okul sırası ve öğretmen
masasından başka masa görmemiştim.
bir gün babamın ilçeden dört tane sandalye
alıp geldiğini gördüm,suni deri kaplı profil
ayakları olan. hiç oralı olmadım, sandalyeyle
ne yapacaktık ki, sandalyenin yerini tutacak
başka bir şey yoktu belki ama sandalye de tek
başına bir şeye yaramazdı bana göre.
Öğretmenimin masa ve sandalyesini getirince gözümün önüne.
Babam elinde epey bir tahta parçasıyla habire bir şeylerle
uğraşıyor, merakla izliyorum ne yaptığını, sonunda çok güzel
bir ahşap masamız olmuştu.
Şiirinizi ilk okuduğumdaki kadar duygulandım şimdi de...
Gönülden kutluyorum sizi, emeğinize ve yüreğinize sağlık
çattım bacakları tahtaya
oldu tahta bir masa...
karşılıklı oturduk başına
altımızda ağaçtan takoz
gözlerimizde kuş
uçup durdular
bir sana,bir bana...
feleğini şaşırdı aşk
inanmazsan inanma....
:)
kutlayarak efendim...
bir de kasadan
hep birileri almak istedi masamı
kasam hep boştu
her elimi uzattığımda
bana hep hiç verdi
masam ve kasam
tüm yaşantımda
beni hep gerdi
kaleminiz hep yazsın
saygılar
tebrikler
TÜM YORUMLAR (9)