Masa Şiiri - Mustafa Töngemen

Islak sessiz bir geceydi,
Aşkı sezdim Bornova'da.
Masal gözler bilmeceydi,
Geldim, çözdüm Bornova'da.

Dertle nefes alan kuldum,
Yeşiliyle sarhoş oldum.
Bin yıllık bir masa buldum,
Şiir yazdım Bornova'da.

Evler tarih, yollar dardı.
Üşüyordum; sevdi, sardı.
Havasında birşey vardı,
Sarhoş gezdim Bornova'da.

Koyu yeşil kışı vardı.
Dallarda gözyaşı vardı.
Her heykelin eşi vardı,
Ben yalnızdım Bornova'da.

Gönlümdeki derdi bildi.
Gözlerimden yaşı sildi.
İnanılmaz bir yeşildi,
Aşkı çizdim Bornova'da.