Masa Şiiri - Mehmet Işıkoğlu

MASA

Kadeh kalkar üzüntüler toz olur
İçer içer insan kendini bulur
Şişenin içinde hapsolan hazlar
Çıkar ufak ufak ortaya gelir

Hücum eder sohbetlerin koyusu
Çın çın la mestolur insan duyusu,
Isınır kaybolur arada buzlar
Elenir yeşerir dostun iyisi

Şişeler boşalır kahkahanın gölüne
Kuvvet gelir içenlerin diline
Yığılır masaya o tatlı sözler
Biri güler öbürünün haline

Gevşer kopar ayıpların çivisi
Öne çıkar kalbin müstehcen sesi
Sohbete katılır kadınlar kızlar
Ortadadır nefislerin hevesi

Bir de kapılırsan müzik ritmine
Çalkalanır taşar içerden sine
Yüreğin sesine tercüman sazlar
Yolculuk var masallar ülkesine

Başlar artık bir curcuna bir şaşa
Her şey mübah olur gönlünce yaşa
Ortaya dökülür açıkca kozlar
Yaşa yaşa hem de eyle temaşa

Işıkoğlum unutulmaz lezzeti
İçkinin adabı ayrı bir yeti
Sevgi,ortamını her zaman özler
Masada kurulur dostluğa çatı