Martılar, Deniz Ve... Şiiri - Muharrem Abut

Ve bir deniz kudurur içimde;
Sen uzaklaşırken benden.
Bir deniz köpük köpük vurur sahile.
Vakit akşama vurmak üzeredir kendini.
Bulutlar yakındır yere,
Yağmurlar düştü düşecektir;
Sahilde ayakları suya değer,
Yarı ayık bir kadının;
Bir adam alır kenara çeker belinden tutup.

Bir deniz kudurur içimde,
Sen uzaklaşırken benden.
Bir adam usulca kayalıklardan atar kendini.
Kimseler görmez atılışını.
Martılar duyar feryadını,
Martılar koşar ayrılık kokusuna.

Ve sen unutamazsın,
Mümkün değildir unutmak.
Unutmak şiirlerin, şarkıların yalanıdır.
Unutulmaksa sefillerin kaderi.
Ama sen bir sefili değil,
Kocaman yürekli bir canı sevdin.
Unutamayacaksın, unutulmazınım!
Sadece kaybettin.

Lakin sen zannetme ki beni kaybedince,
Yalnız beni kaybedersin.
Sende ben varım sevgili;
Kendini de kaybedersin!
Sonra bir deniz de senin içinde kudurur.
O denizde seni alır içine.
Yutulur, boğulur, kaybolursun.
Şimdi…
Yutuldun, boğuldun ve kayboldun…