Mart Ayında Yaman Sevda (Merhum Muhsin Y ...

Mart ayında yaman sevda,
Kar üstüne kar apansız.
Zirvelere sığmaz sendeki yürek,
Ötelerden geldi haber,
Bir kar, bin yalnızlık, yek vücut âlem-i beşer…

Uğruna nice güller feda,
Kar üstünde al bayrak misali kan,
Şefaatin olur gönül mahşerinde,
Yürü bre yiğidim inadına dağlara,
Dağlarda uzanan sisli gümana…

Halkasında kayboldun hilâlin,
Bu topraklara zor gelir bir daha adın.
Kalsa da istikbal davası yarım,
Yürü bre yiğidim alperenler yurduna,
Yürü de birliğine olsun akın akın bu dua…

Sevdamız göklere ulaştı ellerinde
Yüreğimiz arzdan arşa ulaşır korkma
Kalsa da bir vakitsiz dağda güllerimiz,
Bre yiğidim, sen kavi tut yüreğini
Nice yiğitlere selam oldu haberin…

İnce ince düştü beyaz nur gözlerine,
Bilmem kaçıncı mart ayakta bekler sevdanı,
Uğruna gökleri arşınlayan bu toprak,
Adını ta derinlerde bir yerde saklar,
Korkma yiğidim unutmaz seni bu toprak

Nevruzda açan çiçek, dillerde ah,
Suya düşen gölgen bin asra ah oldu,
Dağ başı dumansız şimdilerde her an
Aldı seni sisli kervanına yitti zaman
Ebedi zamansın sen yiğidim eyleme güman…

Yılgın düşer saçlarımıza gidişin,
Gözlerimizde fer Altaylar’dan Berit’e akar,
Akar bu kan iğri iğri karlı mahzenlere,
Düşünme yiğidim kalk bir an kuytu yatağından
Kalk bre yiğidim uyanma çağındadır zaman…

Adımlarımız bu gidişe gark oldu
Hicranında tebessüm isyana kuşandı gün be gün
Yar be yar zan be zan gidişinde bu esrar
Susma yiğidim kurt havasıdır bu sisten muhal
Yiğidim korkma tarumar olur bu sırr-ı duman.

Ziynetini seninle aldı Berit, Elmalı, Döngel,
Şimdi kuş uçar, kervan geçer uğrak yollarına,
Tevekkül dillerde hem hal, halde imkânsız dil,
Mukadderata gönül kıldan ince, serde hasret var
Öyle ya yiğidim Elmalı’da doğan güneş, yine Elmalı’ya yar…

Iraklarda zannoldu gözbebeğimizdeki nur,
Bu nasıl heyula, hayrette kalır akıl ve ruh
Şimdilerde göçler çekilir kalan kalır derunda
Durma yiğidim yelten imanında duran gaibe,
Yiğidim yelten üstündeki kardan ayaz ötelere…

Cihanda yok beyazdan, senden öte kardelen
Zifiri karanlığa gömüldü sema kalmadı umutta mecal
Saatler naza geldi bildi senin varlığını,
Kal dedim yiğidim, gitme bilinmez yola,
Git bre yiğidim hallerine uğurlar ola…

Issız kaldı sensiz tenhalarda bu yürek
Ki derin damlalarda gözyaşları üryan…
Her katre sızılı akar damarında vefanın
Korkma yiğidim sular bulandı, durulur elbet
Ki yiğidim bulunmayınca yiğit, sevinir namert…

O zamandır bu zaman sende yitik…
Üç güne sığmadı hüznüne sadakat, yoluna elem.
Kifayetsiz her şey, yetmedi dağ, taş, dumanlı gece,
Dert bu yiğidim içinde ne ararsan devrik,
Bil yiğidim, can kafesinden içe durmaz bu yitik…

Gafil gün batımında sarardı benzin,
Gül yaprağı ömrün düştü dalından geceye,
Sinende Sisne, Kurucaova, Kızılöz kararsız
Amansız bu girdap yiğidim tut ellerimi,
Tut ki yiğidim üşüsün ellerinde ellerim…

Lambalar içine kapandı, erken battı gün,
Güne muhtaç gece, gece kaçak günden bile…
Ne yaman bir veda, vedada anlamsız deva,
Dermanımız sende kaldı üşüdük yiğidim,
Isıt bir lahza yiğidim, ısıt da dönsün bu veda…

Uzar heceler, telaffuzda sen, hem tebessümde…
Sinsi bakar dağlarıma düşman, içinde huzur…
Dağlasa da umudun böğrünü pişmanda, perişan,
Sen mukayyet ol içinde senden olana,
Bre yiğidim yazsa da yetmez sana bin kelam…

Zafer ARSLAN
GÖKSUN/ K.MARAŞ