Adın Alev Sevgili Şiiri - Zafer Arslan

Adın alev sevgili

Alev alev şarkılardan
Sularına aktığında gecem,
Seni tuttum kanatlarından
Uçurumumda beklerken
Kıvrım kıvrım dar kementlerin

Şarkıya uydum sana yanarken
Çaresiz beklerken zamanı bir bilinmeyene
Her telinde saçının
Bildiğim tüm şeyleri unuttum inadına.

Ne yaparsan yap şarkımda beni.
İster her hüzzamda sızlat
Uğruna yol koyduğum silüetini,
İster sus yüreğimin en bozkır mevsiminde

Bir sabah müjdele bana
Yarından emanet.
Bir sabah düştüğünde iklimime gölgende adım,
Kımıltısından haber getir rüzgârların
Usul usul vururken saçlarıma
Sende yanan keşişleme sevdalarıma

Bilmez iken şarkıların hep nakaratını
Beste beste açtın diyarlardan içimdeki ıssızıma.
Ararken düşlerde yatan esrarımı,
Gün gibi düştün şakaklarıma sızılarıma nispet

Alacalı güller kırmızısını kuşanır seni düşlerken
Güller alaca bu gece.
Ay ışıkları toplarken kadehler
Lâl içinde sarhoşa malûm
Cesur kelimeler der seni yalnızlığa.
Der bıçkın uğultular şüphelerime seni.

Kapalı kapılar arkasında süslenir hayal
Görmese de seni buğumda çisiltim
Bir ikindi yağmurunda
Adımlarını sayarım sokağımda işte
Kaldırımlar ayaz kesse de kem gözlerden beriye.

Duyulacak bir gün devlerin aşkı.
Toz toprak besleyecek ruhumu ayak izlerinde
Ve ıslak saçlarını tarayacak nefesimde aşkın adı
Çığ silsilesi gelse de üstüne efsanemin.
Ve yine sahnemde perdeler sunacak ellerini
Kan çanağı gözlerime
z.a