Mart Şiiri - Sadece Ahmet

Hayat gözlerinde başlamıştı Kar kış boranda,
Özleminde hakkı vardı belki aşkla yaşanmış aylarda.
Derken yüreğime can verdi aşk dolu gözlerin,
Ruhumun ikiziydi sankisevda dolu sözlerin.

İki çift gözle tanıştı bu koca iki yürek,
Doğmadan mezarları açılmıştı aşkın sanki kazma kürek.
En güzel günleri yaşattın gönülden gözlerin gülerek,
Değerini öğretti küçüğüm beni yürekten severek.

Sarmalanmışım karanlığa o aşılmaz çıkmazlara,
Ardına saklanılmış o yakan ayrılığa.
İçindeki şüpheler açarken gözlerimi,
Anladım sonunda seninde şaşırtan gerçeklerini.

Çok geçti artık dönüş yoktu bu yoldan,
Sensizliğe sürüldüm yüreğinden dört koldan.
Feryadımın ızdırabı sarmışken benliğimi,
Mazimde arayacağım yitirdiğim sevgilimi.

Pişmanlığım seni getirmez geri bana,
Ruhumun ezikliği diz çökerdi belki karşında.
ciğerler pare pare,çileye düştüm derdene
Yenik düştüm sonunda aşkına,nefretine kinine.

Sen benden gittin ya başın göğe mi erdi,
Ömür gittiğin bir mart ayında sona erdi.
Düzenden mızraptan yoksun gönül sazım,
biçare aşkıma yazılmış alın yazım.

Hangi derdim nihayet buldu ki dünyada,
Matem sarmış hüznümü,gözlerim semada.
İki cihan bir olsa vaz geçmem yine aşkından,
Son nefesimde olsa bakacağım ardından.

Ben bu ömrü ölmeyen sevdama adadım,
Ölmeyecek aşkları aylardan mart'tı diye yazdım.
Ne yağmurlar rüzgarlar gelip geçsede üstümden,
Seni alıp götüremiyecek seven yüreğimden.

Şimdi sensizim tek başıma bu koca dünyada,
Sanma ki bir başka sen yaslanır bağrıma
Ölmeyen aşkımsın bu fani dünyada,
Ölmeyecek aşkları yazdım bu şiirle mart aylarına