Inanclar görenekler gelenekler ve aliskanliklar, yasanilan sosyal siyasal ekonomik degisim ve dönüsüm süreclerine göre en cok etkilenenler olarak yeni degisim dönüsümlerin her yönden yapisal seklini alip kalibina modeline girse de, kisilerin kavimlerin ve toplumlarin birbirine her kosulda aidiyet duygusunu kopmaz eskimez baglarla insanligin pusulasi ve hayatin kilavuzu niteligindeki KÜLTÜREL DOKU ( folklor felsefe bilgi deneyim birikim …) en cok dilde agirligin cekim merkezi oldugu sebebiyle ufak tefek fire vermeler disinda sonsuzlugun mirasini sirtinda tasiyandir.
Muhuddin Emmi tipki Asik Veysel gibi gözlerini cocuk yasta cicekten kaybetmis, tüm yasamin yol yordamlarini yüksek duyarlikli sezgisel gücüne ayanip güvnip gelistirerek kendince haince koskoca ve hic bitmeyen karanligin icinde isaretleyip kodladigi sesleri duraklari yönleri kisileri bosluklari engelleri nesneleri yollari mekanlari olaylari olacaklari hatta hic hareket etmeyip hic kiprasip konusmayan sessizlikleri ve suskunluklari kayboldugu yerden ( kulplu kulpsuz, renkli renksizligine varana kadar ) cikararak bulan gören ve bilen onurunda itibarinda dünya yasadi, toplumuyla yaslandi ve dilinde konustugu kültüründe kendini buldugu aidiyet duygusunu tüm zengiklik servetindeki toplumsal rehberlik hafizasiyla haysiyetli sahsiyetin hayatini faniye teslim etti.
Onu kalabalik caddelerden karsidan karsiya koluna girip yoluna refakatci olanlar olsun; yahut her gün mutlaka gidip gezip geldigi carsi-pazar bedestenleri meydanlari kahveleri lokantalari parklari bahceleri olsun, hangi büküsten sonra hangi bakkal cesme berber direk merdiven var ya da yok en az kendi ismi kadar zihninde kayitli bellek hazinesinden bilir, eger ki bilmedigi imar iskan degisikliginiyse derinden yoklayip bakarak, bakmadan görebilmenin eksik mi fazla misinin kulpuna kenarina dokunur anlardi. Eline esnaftan ahaliden tutusturulan“ belki ihtiyacin olur Muhiddin Emmi yaninda bulunsun „ erzak yahut akcelerini reddettigini herkes bildigi icin koluna girdiklerinde usuulca üstündeki boz ceketinin cebine koyarlar, yag tursil bakla kavun karpuzlardan erzaksa eger, ondan habersizce, yine ahalinin bunlar birbirine yakisir diyerek taniyip buldugu iki gözü kör Muhlise`ye iletir teslim ederlerdi. Tütün yakmak icin elini cebine attiginda buldugu bozuk paralarin tümünü eve gelinceye kadar rast gelen cocuklara dagitirdi Muhiddin Emmi. Muhlise`yi hal hatir icin ziyarete gidenlere nasil cay pisirdigine sasirip da ortaliktaki kap kacaklarin darmadaginikligini toplayip düzene sokmak isteyenlereyse „ sakin zahmet etmeyin, ben onlari öyle koydugum gibi degillerse arayi arayi ölsem bile sizin terekte rafta koyup dizdiklerinizden secip bulamam, sizin sacin dökün daginik sandiginiz aslinda benim düzgün dünya düzenim „ derdi.
Bu yüzden de Asik Veysel degil miydi Sen Varsin Orda derken :
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta