Markası Aşk Şiiri - İbrahim Ozan Vural

Aşk, susuzluk gibi.
Kurudu yüreğimin damarı.
Yüreğim, artık bir et parçası.
Acaba aşk, böyle mi yaşanmalı.

Koptu beynimin fırtınası.
Savruldu düşünceler aralıksız.
Derdim dünün arkası.
Ne o üstünde ki, aşk mı markası.

Soldu insanlığın aynası.
Vicdanlar kömür karası.
Zaten hepsi birbirinin aynısı.
Bulamadım, nerede çıkış kapısı.

Nasıl biri diye sorma bana.
Görmek için iki gözü,
Duymak için iki kulağı vardı.
Ama sevmek için bir kalbi yoktu.