Maria Şiiri - Nahit Can Aydın

Maria...
yak ışıklarını kentin, sarı sarı...
küçük noktacıklarda hayat, akar ya...
belki geç belki erkendir ama...
akşam geceyi alır koynuna...
sen perdelerinde saklan yine Maria..

Maria,
sunakların altında sığınıyorum affına,
dualardan papatyalar takayım saçlarına...
Maria: beyaz tüllerin arkasında
mum ışıklarının erişemediği bu noktada..
sesini ver kulaklarıma...

yüzünün kıvrımlarında ezildim maria.
gözlerin, gözlerin uçsuz bucaksız bir ova,
kayboldum Maria...
bak göğe bulutlarımızı çiziyorum ayışığıyla..

Maria uzak şehrimizi hatırlasana...
kayıp şehri maria...
hani gidemediğimiz hayal şehrini...
al götür beni deseydin bana...
giderdik...
maria...
kayıp Tanrıça...
hüzünlü gözlerin,
kara kara...
gideriz,
gideceğiz maria...
ben birazdan geliyorum,
birkaç satırın ardı sıra...