Mari Şiiri - Seyfi Karaca

Tekli çiftli
Su gibi akıp gidiyor Zaman
Hakkaten,
ben bilmediydim
sen bendende belki bu hususta huzurundan fedakar
göz açıp kapayıncaya değin
kalpagındaki tanelerini tülenince
Ayçiçeklerinin
Kendi kendini carpmis bile meger
Inler..
Cinler..
Kirkharamiler helalden bozup bozup
Sen Mari, ben Abdal gezmis durmuşuz...
en yüksek devrinde, böyle eli ayağı hızlıların arasında,
Hırsızların yurdunda
Kırışık buruşuk kundurasının biri vites bagında, biri yantiri sinyalde
Kaçak ayarda
Doymasını bilmeyen Iştahlara talip kentler gibi yamactan yamaca
Alkol yıkattıran
Benzinle
Argosu kalitelinin iks Game,si
Kalleş oyundan
Önden ayaz havası caldırıp, üstten-alttan darrrr buka klarnet
Pansiyondan pansiyona sende anlar olduydun bunlardan mari
Kopcalı Rönesansın çırası tutuştukça
emaneten ve tehlikeli…
Kahvemiz….
Kirk yili gecti…Dost idik Mari..
Unuttunmu…?

Seyfi Karaca..........Nisan / 06