Mareşal! Senin sözün geçmez buralarda
Türkçe ezan bilmez karga sesli Hoca Efendiler
Saat başlarında çalan büyük çanla ürperiyor ruhum
Yine yanık bülbül, yine alazlı gülüm, günde beş kere sitem
Cami avlusunda “Elif” diye dönüyor bi güvercin-boynum
Ulu minarelerde uluyor yalnızlığımız, zirvelerde hem bohem
Gönlümün tereğine, ucu kırmızı karanfil işli örtüler ….
Neyim varsa yollarına sermişim, yağmur ve gözyaşı ve güneşim...
Bu kaçıncı apayrılık, küllerimden ezber yapma dediğim
Mazmunlar pazarında, tezgâhta ezelin, söz er’im şiirim
Son rakın bardağına koyduğum, ey gidi sevgili, sevgilim
Çoğu çis, iç, hoş, belki doğuştan ser/hoşluk âlem’indeyim
Kayıt Tarihi : 22.1.2013 09:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!