Gökyüzünü renk cümbüşüne dönüştürür uçurtmalar,
Kartal özgürlüğüyle süzülürken bürümcülü kuyrukları.
Güvercin saflığındaki barış ve müjdecinin habercisi olsa,
Renk mozaiğinin farklı tonlarını oluşturan sevgi dolu aşkla.
Hayat ağacı olurken yerle gök arasındaki ince dokusu,
İncecik bir bağdır onu dizginleyen elimizdeki tek tutamak.
Kopuverse gönlümüzdeki tüm umutlar fırtınaya tutulsa,
Gözümüze çarpan her şey dağılıverir sere serpe yere.
Rüzgâr hayat nefesi olsun okşarcasına uçurtmama,
Yükseklere hep yükseklere uçsun demiştim içimden.
Ta ki çıplak gözle görebilene kadar gideriverse büyülüce.
Tuvalimde resmettiğim gökyüzündeki özgürlüğe kanat açsa.
Kayıt Tarihi : 6.6.2007 20:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!