Marazi bir yalnızlık hissi

her gece yeni baştan
önce kirletilmiş hecelerle
kapılar açılır birer birer
ürkek ürkek lambalar yanar
kısık nefeste ısısı alınmış ateşler yanar
sokağın ucundaki soluk perdeli evde
kayıp suretler yitik fotoğraflar yanar
elemler savrulur tütmeyen bacalardan
yedi kat göklere doğru

bir faaliyet isteği nefes almak
basit bir düşten ibaret teselsül sırrı
iki düşünce arasında
bir döngü
marazi bir yalnızlık hissi
aşina tasavvurlar peydahlanır çoğu kez
hiçbir mukaddesi olmadan
giderler uçsuz bucaksız süfli aleme doğru

ateşli hummaya tutulur hatıralar
labirentlerinde gözler kör
kulaklar sağır
zincire vurulmuş mahkum misali
gazaba uğramış
çarmığa gerilmiş

kafatası kelime leşleriyle dolu
hora tepen mefhumlar insicamsız
kıvrımlarından vehimler dökülür
göğse ateş düşer
yanar cayır cayır
kavrulur kül olur

belki de bir başlangıç
yalnızca birkaç dakika belki
zihinlere heyula yıldırımlar düşüren
aklı karıştıran hazin sesler belki
belki içte bir öfke oluşturan
pusulasız intikam istekleri

türlü ahenkler salar zamanın kızıl perdesi
bir imdat sesi belki
ıslak görüntüler
dudağın ucuna uzanan
kalbin en derin kısmından
gök ruhlarından akseden

zuhur eder alacanın karanlığı
her zerreden gönle doğar
damarlara kan
nefeslere sıcaklık
henüz doğmak üzereyken tükenir
tükenmez denilen hayaller

bir hiçlik ki başlangıcı toprak
sonu toprak
lav saçan bulutlar düş
içteki ateş harıl harıl
bir zindan ki kapısı kilitli
ziftli isli dumanlı
anahtarı la mevcut

gözden fışkıran her seyyale
bir kementtir dünyaya atılan
bir kucaklayıştır
nasırlı avuçlarda dinlenen
bir busedir
bir cellat satırından daha korkunç
bir mezar taşı kadar soğuk

redfer