cennetin penceresinden bakıyoruz sanki
önümüzde uznan bir ağaç deryası var
benim içimde umut
senin gözlerinde kararsızlıklar
gel korkularını
benim içimde unut
içimde sonsuzluk hülyası var
önümüzde uzanan bir ağaç deryası var
bendeki sevgi deryalar kadar
sen bir damla sensen ne çıkar?...
10.HAZİRAN.2001
Faik KıvançKayıt Tarihi : 4.7.2001 19:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!