Bir kış akşamı saat geceye yakın.
Siyahlar içinde mantolu bir kadın.
Sordu sadece dedi söyleme sakın.
Dedim sizinleyim kalbim size yakın.
Sonra oda konuştu beni süzünce.
Kaldı gözlerimde kendini görünce.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta