Bırak beni,
Beni,
Burada, bu anda bırak.
Git başımdan, zaman!
Bırak beni kendi halime,
Bırak öleyim bir kuytu köşede!
Öleyim ki hasretim çoğalmasın.
Yalnızlık almasın canımı daha fazla;
Ecel…
Sen çal kapımı kurtulayım!
Duvardaki takvim, ne bakıyorsun yüzüme?
Sararmış bir sonbahar gibi,
Dök yapraklarını bir biri ardına.
Beni burada, bu anda bırak…
Sen, git yarına!
Sen, miskin saat:
Hiç mi işin gücün yok senin?
Durduğun yerde duruyorsun saatlerdir!
Karanlık, izbe bir gecede,
Bir sokak lambasının ışığına pervane güveler gibi…
Telaşla ama sessiz; dön, geç, git!
Burada, bu anda bırak beni!
Bırak kalayım bir kuytu köşede!
Kalayım ki çoğalmasın hasretim!
Bir an sonrasına bile yok takatim,
Güçsüzüm, Dertli, Zayıf; Çelimsizim!
Güçsüzüm, yarını görmeye…
Çaresizim!
Beni bırak.
Beni bu anda, burada bırak!
Git başımdan mevsim.
Bahara erecek ömrüm yok,
Yük etme beni kendine!
Yıldızlar, gökyüzü, rüzgâr, ay ışığı…
Vedalaşalım sizlerle de;
Az çekmediniz kahrımı!
Ne güneş doğsun üstüme artık,
Ne bir damla yağmur yağsın!
Beni bırak!
Beni burada, bu anda bırak!
Bırak uyuyayım bir kuytuda,
Rüyalara dalayım ki;
Çoğalmasın hasretim!
Bırak beni.
Beni,
Burada, bu anda bırak.
Git başımdan, ömrüm!
Dayanamıyorum…
Yaşayamıyorum bu acıyla!
Hasretim çoğalmasın,
Bırak öleyim!
Son bulsun artık bu azap,
Razıyım öleyim ki son bulsun!
Çoğalmasın hasretim!
Kayıt Tarihi : 29.4.2023 20:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ben seni sana anlattım, Sen hiç farkında olmadan adını koydun bu şiirimin. Ben okudum, sen dinledin. İki insanın ortak bir anıya sahip olması için yan yana olmaları gerekmiyor; aynı yangında yananlar da anı biriktiriyor birbiriyle. Biri okuyor, dinliyor bir diğeri...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!