Mantıksal Çıkarımlarla Aşk Felsefesi(Düz ...

Aşk aşk diye büyüttüğüz şey nedir ki bu zamana kadar? Tenden bağımsız, ruhtan sıyrık… Elle tutulamaz, gözle görülemez. Elle tutulsaydı; çabuk kaçmazdı, gözle görülseydi gözler yazmazdı. Şiirler yazdırmazdı örneğin. Bunca büyük şair yaşamazdı ve anlaşılmazlardı zemheride… Herkes de ortak olan “o” duygu olmasaydı.

Aşk aşk dediğiniz şey; vatan aşkı, yaratıcıya aşk, dine aşk, insana aşk, hayvana aşk, bir düşünüre aşk, mecazlığa aşk, ruha aşk, bedene aşk, aşka aşk… Aşkın türleri bitmez saysak. Zaten bu sayfalara da yetmez o muzip üç harfli şey. Üç harfli diyorum… Mesela “cin” gibi. Söylenmesi istenmeyen, uğursuz olan bir şeydir üç harfliler. O halde aşk uğursuzdur ve de “çarpar”.

Bu çarpmayı, çoğumuz ilk anlamıyla anlarız fakat bu “çarpmayı” tanımlamak gerçekten çok ama çok zor bir şey. Otobüsün insana çarpması mı? Değil. Kemiklerinin un ufak olması mı? Değil. Cüzdanının çalınması mı? Değil Aç kalmak mı? Değil!

Buradan da anlaşılacağı gibi aşka sorulan sorulara cevap alamadığımızdan dolayı aşk felsefi bir şey olamaz. Doğal olarak felsefi bir şey olamadığından dolayı; aşk dogmatiktir. Soru sorulmaz, sorgulanmaz.

Tüm bunlara karşılık aşk; beyinde oluşan ve yine nihayet beyinde sona eren karmaşık bir mekanizmadır. Karmaşıksa eğer aşk “matematik” de olabilir. O halde matematik dogmatik olmadığından ve kavramları doğada bulunmadığından hayal ürünüdür. Yani soyuttur. Yani, aşk da soyuttur buradan da mantıksal çıkarımlarda bulunursak; Aşk bir insanla başka bir insan arasında bir “bağdır” o halde insan “bağ” sız yaşayamayacağından aşk zorunludur ve herkes âşık olmalıdır.
Herkese aşk dolu günler dilerim…