Mantığın Bittiği Yerde

Saklanmışım bir yokluğa yokluğun içinde
Yaşamak güzel der kandırır kendinide
Cebime elimi attım boşluğu karıştırdım elimle
Yok ki hiç birşey yokluktaki cebimde

Sormaz o sert esen rüzgarlar,
İliklerime kadar işleyen yağmurlar,
Haince kıyılara vuran dalgalar,
Sormazlar delice oynarlar kalbimde.

Durmuş bir saat gibi beynimde
Vücudum harap,midem isyanda
Kalbim çarpar haydi haydi diye
Söylersen ne değişir, durduğun niye

O sonsuz yokluğun içinde
Sen ve beni düşünmek istesemde
Gülme, ben yokluktayım duygularım böyle.
Aşk başlıyor mantığın bittiği yerde.