Ben hep sevdanın ardı sıra koştum,
Sevda ile mahzun olan benim ben.
Sevdayla onulmaz bir derde düştüm,
Mansur gibi darda kalan benim ben.
Sevda beni soktu zorla biçime,
Bak ak düştü sakalıma saçıma.
Dertlerimi depo yaptım içime,
Gönlüne sıkıntı dolan benim ben.
Gençliğimde fırtına gibi estim,
İhtiyarlayınca ümidimi kestim.
Bu sıralar artık gönlüme küstüm,
Yüreğine tavır alan benim ben.
Sevdanın nice yollarından geçtim,
Her gördüğüm insandan geri kaçtım.
Umutla aşlka doğru yelken açtım,
Aşkın denizine dalan benim ben.
Yusuf ben şu dünyada gülemedim,
İnsanların sırrını bilemedim.
Başka yerde sevdayı bulamadım,
Sevgiyi özünde bulan benim ben.
Kayıt Tarihi : 11.7.2011 17:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!