Manolyam Şiiri - Ruhan Karaelmas

Benim biricik güzel manolyam,
ben seni koklamaya kıyamam.
Girdin şu bahtsız garip kalbime.
İnan seni kalbimden atamam.

Ben alev gibi yanan ateşim.
Senin için yanarım sevdiğim.
Kalbimin içinde odunumsun.
Sen olmazsan sönerim güzelim.

Bulunmaz bir mücevher gibisin.
Ay parçası gibi çok güzelsin.
Gönlümün şu sevgi bahçesinde,
Sen açmamış güzel bir çiçeksin.

Çok özlediğim, güzel manolyam,
Sensin yaşadığım hayal dünyam.
Bil ki eğer yanımda olmazsan,
Senin yokluğuna dayanamam.

İnan ki sen sin benim her şeyim.
Seninle olmak canım, isteğim.
Eğer çok uzaklara gidersen,
Ben ölene dek seni beklerim.

Bilsen sen benim gözbebeğimsin.
Karanlık kalbimin güneşisin.
Şu gönlüme hapsettim ben seni.
Sen kalbimin içinde gizlisin.

Sana hayranım güzel manolyam.
O güzel gül yüzüne bakamam.
Sana olan sevgim öyle çok ki,
Ne kadar uğraşsam anlatamam.

Senin için çarpıyor şu kalbim.
Ben hayal dünyasında gezerim.
İnan seni çok sevdiğim için,
O boş hayallerde avareyim.

Sım sıcak ve çok güzel ellerin.
Tatlı dillisin, şirin sözlerin.
İnan ki şu kalbimi yakıyor,
O derin ceylan gibi gözlerin.

Manolyam ben seni çok severim.
İnan ki yollarını gözlerim.
Sen şu gökte parlayan yıldızsın.
Ben seni çok özlerim şekerim.

Ellerinle elimi tutunca,
Tatlı sözlerinle konuşunca,
Dayanamam mum gibi eririm,
O derin gözlerinle bakınca.

Gözlerin kalbimi eritiyor.
Kalbimin ateşi yükseliyor.
Ben dayanamıyorum gel artık,
Çünkü sabrım inan tükeniyor.