Manolyam,
Gurbet kuşum
Kanatların ucunda mıydı ayrılık?
Gözlerim şimdi şafak bekliyor
Manolyam yüzüm yağmurlar dövüyor
Ahh... Bitmeyen gönlümün ay çiçeği
Alaca karanlığımda yolumun ateş böceği
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta