Manolya Yığınları
Martı çığlıkları arasında buraya kadar
salınarak çıktık kırmızı benekli yadigârların
solgun labirenti, kavkıları ve pençeleri arasından
sanki hâlâ yazmış gibi.
O mevsim döndü sırtını bize.
Yeşil deniz bahçeleri kımıldamasa bile,
eğilir, ve antik bir kitaptaki
veya duvar goblenlerindeki
o ölümsüz bahçenin
görünüşünü canlandırır,
bırakır ardımızda çarpıklığı ve kusuru.
Son ay sararıp gider, ayrıca.
Altımızda bir beyaz martı korur yabani otlarla süslenmiş
bir kaya çıkıntısını kendisi için,
diğer martıları kovalamaya çalışarak. Yengeçler
taştan tarlasında avarece dolaşırlar;
midye salkımları mavidir üzümler misali:
martı gagasıyla başlar hasat.
Suluboya ressamı kavrar
fırçasını en kısıtlı havada.
Ufuk apaçık görünür gemiler için,
Kumsal ve kayalar çırılçıplaktır.
Martılardan oluşan bir kar fırtınası resmini yapar,
kışın trampet çalan kanatlarının.
(Ekim 1959)
Sylvia Plath (1932-1963)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
https://ecnebiedebiyat.wordpress.com/
İsmail AksoyKayıt Tarihi : 22.2.2019 23:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Magnolia Shoals by Sylvia Plath Up here among the gull cries we stroll through a maze of pale red-mottled relics, shells, claws as if it were summer still. That season has turned its back. Though the green sea gardens stall, bow, and recover their look of the imperishable gardens in an antique book or tapestries on a wall, leaves behind us warp and lapse. The late month withers, as well. Below us a white gull keeps the weed-slicked shelf for his own, hustles other gulls off. Crabs rove over his field of stone; mussels cluster blue as grapes: his beak brings the harvest in. The watercolorist grips his brush in the stringent air. The horizon's bare of ships, the beach and the rocks are bare. He paints a blizzard of gulls, wings drumming in the winter. (October 1959)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!