Maniler (83) 'Kanayan Yara Töre...'

Mudurnu’da ermişler
Hak’ka gönül vermişler
Yüreklerde kanayan
Yaraları sarmışlar....

Eridi dağın karı
Şükür gördük baharı
Nazlı yar da gelince
Dağıtırız efkarı...

Yari gördüğüm zaman
Benim tutuşup yanan
Dünyalara değişmem
Bir gülüşünü inan...

Su gelir aka aka
Bendini yıka yıka
Gözyaşım umman oldu
Yoluna baka baka...

Kızın adı Gülperi
Odur gönlüm dilberi
Öyle uzakta kalma
Birazıcık gel beri...

Aşk halkası boynumda
Yarime kul köleyim
Gül yarimin koynunda
Öleceksem öleyim...

Nazlı yari beklerken
Bağda açtı gül erken
Dünyalar benim oldu
Yar sinemde gülerken...

Abdullah Atay der ki:

Kanayan yara töre
Yok mudur buna çare
Namus davası deyip
Öldürürler boş yere.....