İliklerim üşüyor rüzgarında aşkının
Dalgalanır kanımda gül teninin kokusu
Hissedince anladım ruhumdaki taşkının
Çağlıyordu derinden o yıllanmış torkusu...
Duyunca ilk sesini, o ılık nefesini
Aydınlattın zihnimin bilinmez adresini..
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta