MANİDAR
Eğik eğik başlar, sessiz yolculuklar,
Sessizlikte uzayan “yollar” manidar
Soluk, yıpranmış bir harabe gibi
Yüzü bitkin, hali perişan “insan” manidar
Kederli bakışlar altında büyüyen gözler,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta