Zor günde elleri tüfe tutmuştur,
Mangal yüreklidir yurdun kadını.
Alnındaki terler toprağı sular,
Mangal yüreklidir yurdun kadını
Erini yitirmiş vatan uğruna,
Köz basmıştır er yerine bağrına,
Ses verecek mahşer günü çağrına
Mangal yüreklidir yurdun kadını.
Canı feda eder düşünmez geri,
Bayrağın altında buluşma yeri
Cepheden cepheye derler ileri
Mangal yüreklidir yurdun kadını.
İngiliz’e Rus, karşı koyandır
Kara Fatma Nene hatun bayandır
Tarihe geçmişler tarih şayandır
Mangal yüreklidir yurdun kadını.
Hele Anıtkabir başka bir değer,
Kuşlar selamlayıp boyunu eğer
Atatürk sevdası aşk imiş meğer
Mangal yüreklidir yurdun kadını.
Dar zamanda düşkünlerle yan yana
Toy ederek sarılırlar can cana
Hepside baş tacı hepside ana
Mangal yüreklidir yurdun kadını
Merhametli olur hasta, yatana
Asker yetiştirir yine vatana
Haddini bilidir o’na çatana
Mangal yüreklidir yurdun kadını.
Elleri öpülür mert olanları
Hesabı görülür dert olanları
Cepheler tanıyor sert olanları
Mangal yüreklidir yurdun kadını.
Helaldir kazancı, dönmez hiç gözü,
Sözünün eridir dürüsttür özü,
Akıllı düşünüp mantıktır sözü,
Mangal yüreklidir yurdun kadını.
Eşinin aşını yerken söylenmez
Sinesin de başak kişi eğlemez,
Aç kalsa da kimselere söylemez
Mangal yüreklidir yurdun kadını.
Ayşe Gönül
14.03.2014 21:10
Kayıt Tarihi : 14.3.2014 21:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!