Mangal Gibi Yürek Şiiri - Ergün Karahan

Mayın tarlalarından yürümem mi gerek
Gerekirse tünel kazarım elimde kazma kürek
Bir gel desen gelirim koşarak yürüyerek sürünerek
Ülkenin sınırlarındayım mangal gibi yürek

Her bakışın kalbimi ayrı yerlerinden vurur
Buluşunca gözlerin gözlerimle kavuşmamızın engeli kurur
İçimdeki çocuk sevinçle bir oyana bir bu yana koşturur
Gönlüme düşen sevdan olsun bana gurur

Dostlarım sende başka bir hal var diyor
Bilselerdi her gülüşün ruhumu eritiyor
Bir sevinç ki bayramım olmaya yetiyor
Sanırsın melekler ülkene giriş pasaportu getiriyor