Manav Oldu Bizim Oğlan Şiiri - Ahmet Yozgat

1/:
Külçe gibi akşam çökünce üzerime,
Bir hâl olur gözlerime.
Süzülür süzülür giderim.
Beni süzülmüş görünce babam:
'Hanım,' der anneme.
'Yine manav oldu bizim oğlan,
Başladı tartmaya.'
Bu gece kesin manav olurum rüyamda:
'Yok mu alan?
Kilosu beşe elma,
Kilosu üçe ayva...'
2/:
Kalın perdeler çekilince cama,
Yumuşak yatağıma gözüm düşer.
Beni gözü düşmüş görünce babam:
'Kızım,' der ablama.
'Baldan tatlıdır uyku.
Aç yatağını da
Dalsın kardeşin rengarenk rüyalara...'
Bu gece kesin müşteri olurum manavda:
'Yok mu alan? '
'Tart bir kilo elma.'
'Bir kilo da ayva tart bana...'