Manasız Şiir Şiiri - Mehmet Tevfik Temiz ...

Akşamları tok kalır ve açlığı tadarmış,
Vicdan azabı kalmaz, açları da anlarmış...

Müsait değilim der, şahsen inandırırmış,
Kalpleri de kırılmaz, kötülüğü dışlarmış...

Şahsen hain yaratık, sevildikçe ısırır,
Önem vermeğe gelmez, seveninden öç alır…

Fedakârlığından mı, iyiliğin boşuna,
İnsanlık niçin böyle, bencilliğin uğruna…

Anılır, akla gelmez, daima hep aynıdır,
Haritadan silinmez, yine de hayırlıdır...

Az yaşamıştır ama ilim ve fen kaynağı,
Bu kimin mektubudur, bu bir Erciyes Dağı…

Osmanlı’nın sarığı, şimdi kafam karışık,
Bin iki yüz senelik, bir çadırla barışık...

Taht sallanmasın diye, bu şiir hatırlatır,
Bazı kanallar da da, televizyon kapatır…

Markete gitmeliyim, ucuz tavuk var imiş,
Mertebe ile makam, manasız şiir imiş...

Yarı kefir içersin, otuz yıl savaşları,
Cehennem azabıyla, al tahta kılıçları…

(2002)