Sonradan şarlatanlar yamultarak yazmasın diye kendim yaşatarak yazıyorum.
Sırrında bir sırrı var.
İnsan kalanın dünyasıdır o dünya. Başka bir yerde alem arama.
Taptığını arıyorsan cehennem dünyana hazır gelmişken orada ara.
Negatif nefis ve pozitif nefis arasında kalırsan insan olmakla şeytan olmak arasında kalırsın.
Bir ibret ile ilk kez canlı ve ölü kelimeleri yan yana canlı ölüler olarak kullanıldı.
Kendini arıyorsan orada bir yerde ara.
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
"İnsan mısın"
Yoksa "insan kılığında şeytan mı?"
...
Biri "iyilikle"
Dürüstlükle
"İnancının gereğini yaşamakla" alakalı,
Diğeri
"Puta tapanlarla!"
Ayırt et
Sırrını keşfet!
Tebrikler Önder Kardeşim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta