Manalı Deyişler Şiiri - Cihat Şahin

Bir bulmaca şu hayat, onu doğru çözdün mü?
Yoksa çözmek yerine, karalayıp, bozdun mu?

Senin midir bu hayat, vediamı birinden?
Hâkim mi sin bu güne, varmı ümit yarından?

Sen mi seni yarattın, yoksa başka birimi?
Bir zerreyi halk etmek, senden arî, berimi?

Kimdir yoktan halk eden, oturup ta düşünsen?
Kimdir arza gönderen? Lütfen bunu düşün sen!

Madem hayat emanet, kimden diye sorsana!
Bir gün mülkün maliki; “ver hesabı” der sana!

Her saniyen kıymettar, onu çar, çur eyleme!
Hep hayırlı işe koş, dönsün müspet eyleme.

Gezme günah peşinde, ilah etme hevanı!
Yoksa cennet yerine, çok alırsın(!) havanı.

Serserice yaşama, kulluk senin görevin!
Aldanma şu cihana, ukbada asıl evin!

Geçme sonsuz hazından, bir parmaklık bal için!
Müthiş, büyük zararın, düşünmezsin hiç niçin?

Tüm yaşamlar bir sınav, yani; Haktan eleme!
İmtihanı bitiren, göçer öbür âleme.

Sınavını kaybeden, duçar olur azaba!
İstemezsen azap sen, et riayet adaba!

İskân olur cinan’da, razı kılan mabudu,
De; ”İyya ke nestain ve İyya ke nağbudu! ”

Ey Rahim, Kerim Allah, kılma bizi sen dallin!
Kıl müstakim zümreden, âmin, âmin ve âmin.

Nimetini tamamla, cennetinde ey İlah!
Cemalini lütfedip, dedirt bize; “eyvallah”

Cihat ŞAHİN
17.04.2010-İZMİR