Yaşamın süzgecinden elenerek yazılmış bir yazımı daha paylaşmak istiyorum.
Yaşama her aşırılık zarar verebilir. Çok fazla paylaşım yaptığım için çoğu insanın kendiniz ile çelişki içinde olduğumu düşüneceğini de düşünerek bu konu dahil bir kaç konuya daha derinlik kazandırmak istiyorum. İyilik adına yeryüzünde bir aşırı durum yok, kötülük adına bir aşırılık yaşamı zehirlendiği için bu süreç yaşanıyor.
Aşırı iyilik de kötülük üretir, yalnız aşırı kötülüğün her zaman iyilik sonuç üretmesini hemen beklemek biraz saflık olur. Bunun sebebi şudur; iyiliğin gücü madde güç olmadığı için madde güç ile örgütlü olan kötülüğü iyiliğe taşımak aynı şekilde sonuç vermez. Çünkü iyiliğin mana gücü görünmez bir güçtür ve görünmediği için mana bilmek ve bilgelik yolunda aydın bir bakış açısına sahip toplum ister. Gerisi zaten kötülüğün gücü olduğu için iyilik bu durumda gücü yokmuş gibi kötülük toplumların da yanlış bir algı üretir. Ayrıca kötülük iyiliğin gücünü kötüye kullandığı ve kendini iyi olarak görenlerin aslında kötülüğün destekçileri olduklarının ne kadar farkında olduklarını bilmediklerinden veya bilinçli bir tercih ile ilgili bir durumdur.
Öz bilinç denen mana veya iman eksikliği madde putuna tapan bir toplumu madde kapmaca yarışı içine sokarak soyar. Bugün yaşanan ve anlaşılmayan anlaşılmış olsa bile madde puta karşı kimsenin şahsi çıkarı genel çıkarın üzerinde bir değere sahip olduğu için madde puta köleliğin engel olduğu gerçeğini kimse görmek istemiyor.
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta