Kendisine, kendisinin tek takdirce olması üzerinde ortak tanımayan Mamon; kendi eseri olan şimdiki sefalet karşısında, haykırışları duymakla yüreği kabardı. Yüreği kabaran Mamon acıma saikıyla şefkate geldi. Fakiri zengine bir parça sadaka olur payla ortak yaptı. Unutmayın ki başlangıçtan beri sistem ortak payda üzerine inşadır. Bu tutum sistemin şöyle böyle oluruyla başlangıç koşullarına atıf yapmasıdır.
Şimdi etniklikten çok üreten emekler ortak payda olmayı temsil ediyordu. Bunun karşısına mal mülk sahibi olma ve mal mülk sahipliğinden ötürü mal mülk sahibi olmanın hakkı olmak gibi ucube bir dayatma ortaya konuyordu. Köleci sistem üreten emeğin sömürülmesi üzerine inşa olmakla; ortak payda üzerine inşa olduğu gerçeğini, sitemden tecrit edemezdi.
Ama Mamon’du mana üreten emeğin kazanımlarını ve üreten emeğin paydaş olma ortaklığını meşru görmemekle, “kimin malını kime bölüştürüyorsunuz? ” diyordu. Böylece üreten emeğin belirleyici bir değer olması, Mamon’un inşa ettiği sistem içinde yok hükmünde olacaktı. Her şeyi mal, mülk ve mülk sahipliği belirleyip; yine her şey de mülkün ve mülk sahipliğinin hakkıydı. Çünkü adalet olan hak; mülkün temeliydi.
Daha sonra mülkiyetçi anlama (zihniyet) araya epey zaman mekân farkı oluşla kendi dışında gelişmeli birçok bağıl boşluklu alan oluşmalarını yaptıktan sonra “emeğin hakkını alın teri kurumadan verin” deyişle ortak temel olan aklı belirtti.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta