Mamak Şiiri - Koray Feyiz

Ay mamak’da kalbimin içinden parıldıyor
Penceremi okşuyor yakamozları sokağın
Herkes bilir bu sokakları dar ya da geniş
Düz ya da yokuş belki iki yanı ağaçlıdır
Yürüyen iki sevgiliysek burası hoş deriz
Daima gün ışıldar mamakda yazın bile kar
Delice patlar yaprakları badem ağaçlarının
Yazılacak çok mektup kaçırılmış çok tren
Kavuşan sabahın aydınlığında görüyorum
İlkyazdır zaman bir küme yıldız gibi akıyor
Bir su kalıyor bir badem kokusu ince sarı
Bir söz kalıyor senden bana bir yel esiyor
Ne bulut var ne ölüm sadece aşk her yerde
Bir muska gibi kem gözlere karşı bekliyor
Bir yağmur yağdırsam diye hınzır pusuda
Kayık hazır ne kürek gerek ne de rüzgar
Kırmızı bacalı bir sevda yüzüyor mamakta
Çıplak kapkara bir martı dalarak avlanıyor
Biriken akşamın karanlığında görüyorum
İlkyazdır zaman bir küme yıldız gibi akıyor.