malum insan bir gün almış eline at uzvunu, ava gider
gider ama giderken bastığı yerde ot bitmez solar çimenler
bir taraftan düşünür kendi kendine bu at uzvu bana ne çok benzer
düşünürken dökülür zülüfleri alnından, anasına sorsan inkar eder
dilin olmuş kösele bilmem neden?
söylenmez ki şimdi her aklına gelen
Kayıt Tarihi : 24.12.2015 15:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!