9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Pirincin fennine düşmüş vücudum, alın yazım sınırlanmış kaybedilerek kalsiyumun çekiciliği.
Her zaman, benden tarafa çalık gelen, umarım beğeniyle gidersin her zaman, hislerimin kıpırtısıyla.
Kırmızı rengi, dünyanın mevcudiyetinin çeşitliliğine uygun bulmama rağmen uğruyorum sadece tabandan,
ihtiraslı çivit mavisi ve solgun sarının tekziplerini,
civarı, ciheti özümle nişanlıyorum sükunetle
sadece yükseğe sadece kötüye, sadece kötüye sadece yükseğe, sol sağ, sol sağ.
Sadece mesuliyet bu, istikametlerin kesafetinden dolayı.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta