Malo Şiiri - Veysel Şimşek

Boş hayal boş gemi efsane kaptan,
Dünyaya efsane gelmiştir hepten,
Kime fayda olur içi boş küpten,
Kokar bu ayaklar sonu yok Malo.

Benim gibi çulsuz hayalci ağa,
Bazen de davarsız çıkıyor dağa,
Özentili bak şu zengin ayağa,
Senin gibi bu alemde çok Malo.

İstanbul,Kocaeli yol geçen hanı,
Gezer gece gündüz ilginç bir konu,
Bilmem ki ne olur Malo'ğun sonu,
Eve gelmez gece,gündüz yok Malo.

Kurt dalmış sürüye çoban nerede,
Koyulmuş yeşile otlar merada,
Düz ovada değil kuytu derede,
Gezer leş peşinde karnı tok Malo.

Kediler Mart ayı ginno misali,
İt kızana gider sözüm temsili,
Bacanak Malo'ğun yoktur emsali,
Senin gibi kapı iti çok Malo.

Sözleri yazarken bin hayal kurdum,
Sanma ki ben şimdi farkına vardım,
Allah'ım baldıza hep etsin yardım,
Girdin çıkmaz yola hadi çık Malo.

Fetva verir sıkı palavra atar,
Veresiyesi yok hep peşin satar,
Veysel der; Bacanak seni kim tutar.
Bu alemde senin gibi çok Malo.