Câminin içi cemaati;
Dışı ise dolu dilenci.
Cemaatte zenginler, fakirler;
İnsanlar namaz çıkışında, güvercinler ise merdivenlerde dilenirler!
Öğrenmeyi meslek edinmiş, adamlardan sadece bir adamsın,
Oldum dediğin an, bil ki; daha hamsın!
Nefesin tükeniyor, ince ince üşüyorsun
Mal mülk aklına gelmiyor, işi gücü unuttun.
Her an daha da yavaşlıyor nabzın
Vakit yaklaştı hani nerde namazın!
Bacakların çoktan titremeye başladı
Suyun bile artık başkadır tadı.
Yalandan nasır tutmuşken dili,
Gözleri pisliğe çakılmışken,
Nasıl da secdeye gider elleri!
Dede!
Savaşmıştın ya; bizim için cephede,
İşte İstiklâlimiz, senin şehadetinde!
Karnın aç, üstün ince, düşmansa alçak.
Belki, bir mermin bile yoktu sıkacak!
Ne yetimler bıraktın arkada, hüngür hüngür ağlayan;
Kafam karışık, başladı yine düşünceler yağmuru,
Ya Rab, hekim vesile; kaldır zihnimdeki bu kamburu!
Vakit yaklaştı, artık gel!
Bıktım yalnız yıllardan.
Sabrım taştı, hadi gel!
Tekneye gerek yok, koş yakamozlardan.
Gençlik bitti! Bilmiyorum, kaç kez girdi şeytan kanıma.
Artık şimdi, taşlar gibi pişmanlıklarım düşüyor başıma!
Sen yoksun ya!
Kavaklar artık çok kısa.
Bol geliyor diktirdiğim ceket.
Seccadem katlı, hiç açılmıyor.
Sen yoksun ya!
Gitarım akor tutmuyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!