Onu tanıdığımda çökmüştü ama öylesine heybetli biriydi
Yumruğunu sıkmaktan nasır tutmuş elleri bir kürek kadar iriydi
Hoşgörülüydü boş adam değildi lâkin herkesin gözünde deliydi
Kabri nurla dolsun mekânı cennet olsun uğurlar olsun Malik baba
Hiç kimsesi yoktu hayatta onu ayakta tutan eğri sopasıydı
Tek varlığı tenekeden derme çatma bir baraka bir de abasıydı
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız